Patron parafii

Św. Idzi z Saint – Gilles, Opatsw_Idzi

Greckie imię Idzi oznacza niosącego tarczę. Według żywotów z IX-X wieku, św. Idzi urodził się w Atenach około 640 r., a zmarł 1 IX prawdopodobnie około 725 r. Jego rodzice Teodor i Pelagia pochodzili z królewskiego rodu. Nie pragnął sławy i rozgłosu.

Odbył pielgrzymkę do Rzymu, a następnie do południowej Francji (prawdopodobnie chodzi o Marsylię). Dłuższy czas przebywał w jaskini skalnej na górze Nuria w Katalonii. Tutaj wyrzeźbił figurkę Matki Boskiej z Dzieciątkiem mającą 70 cm wysokości. Figurka ta została odkryta w 1079 r. i jest czczona do dnia dzisiejszego. Prowadził życie kontemplacyjne oraz pomagał okolicznej ludności. Uznano go za cudotwórcę i otaczano czcią. Idzi tęsknił za samotnością. Schronił się więc w pustelni nad rzeką Rodan, znalazł grotę ze źródełkiem czystej wody, a jego towarzyszką stała się łania karmiąca go swoim mlekiem. Tam doszło do spotkania z królem Wizygotów Flaviusem Wambą (ok. 673 r.). Nakłaniany przez króla przystał na propozycję założenia klasztoru z królewskiej fundacji. Wspólnota zakonna, której Idzi został opatem, przyjęła regułę św. Benedykta. Po jego śmierci rozwijające się opactwo nazwano od jego imienia Saint-Gilles. Pod koniec życia Bóg objawił mu, że zbliża się dzień jego śmierci. Św. Idzi oznajmił to braciom i prosił, aby się za niego modlili. Zmarł w Prowansji ok. 712 roku, albo według innych źródeł między 720-725 r. Był jednym z najpopularniejszych świętych średniowiecza. Należy do czternastu wspomożycieli. Klasztor w Saint Gilles stał się głównym ośrodkiem kultu swego założyciela. Do rozpowszechnienia kultu św. Idziego przyczyniły się również znane w Prowansji „targi świętego Idziego”. Jego relikwie zabierano na wyprawy krzyżowe. Do Saint Gilles przybywali krzyżowcy dziękować za szczęśliwy powrót i często fundowali świątynie pod jego wezwaniem. Z kroniki Galla Anonima wiemy, że król Polski Władysław Herman wysłał poselstwo, aby przy grobie św. Idziego uprosić narodzenie syna. Był nim Bolesław Krzywousty. Król ufundował później w Krakowie kościół pod wezwaniem św. Idziego, a sam Krzywousty odbył pielgrzymkę do Somogyvar – sanktuarium św. Idziego na Węgrzech.